آری...

گاهی اوقات عاشق میشویم

و طوری عشق می ورزیم که گویا معشوق پاره ای از تنمان شده

و هر لحظه او را به خود نزدیک تر میبینیم به طوری که همه آینده

خود را در وجود او خلاصه کرده و حتی گاهی اوقات زندگی بدون او

بدتر از جهنم میبینیم و گاهی اوقات دلمان آنقدر برایش تنگ میشود

که می خواهیم او را از رویاهایمان بیرون کشیده و در دنیای واقعی

در آغوش گرفته و به اندازه تمام عمر گریه کنیم...